Czarujący Maxim de Winter czyli "Rebecca"

EineHexe

A oto węgierska riposta na Uwe, czyli panów dwóch Maximów.

Szabo P Szilveszter (w duecie z Vago Zsuzsi):

http://www.youtube.com/watch?v=hzRkon1I3GA

Oraz bardziej przeze mnie lubiany zestaw Bereczki Zoltan - Szinetar Dora.

http://www.youtube.com/watch?v=zXfiRTHpmaI&feature=related

Nie może zabraknąć też zestawu oryginalnego Twisted Evil

Uwe i Joana Fee Wurz!

http://www.youtube.com/watch?v=jh5tuNpp_js

Oraz moje ulubone wykonanie Jenseits der Nacht, czyli "Uwe, du sollst sie küssen, NICHT essen!!!!"

http://www.youtube.com/watch?v=_hPZPNc-Epg&feature=related

LadyMakbet

ewka

Szilvestra widziałam w Rebece na żywo, ale nie za wiele pamiętam. Nie znałam musicalu, czytałam napisy w za słabych okularach, oswajałam się z brzmieniem węgierskiego i pierwszy raz byłam w operetce. Za dużo na raz

Ale na ukłonach jak podeszłyśmy bliżej sceny to uderzyły mnie dwie rzeczy: 1) Szilvester był brzydszy niż myślałam i 2) strasznie arogancko się kłaniał (mina np. weźcie skończcie, zmęczony artysta zagrał i chce iść do domu).

Ale wokalnie mi się, niestety, bardzo podoba. Bardzo bym chciała pójść jeszcze raz, żeby ocenić na nowo :>

Natomiast Uwe... bardzo lubię jak przeżywa co mu ta zła Rebecca zrobiła i śpiewa z taaakim zaangażowaniem, ale przy jedzeniu/całowaniu Ich robi mi się niezmiennie niedobrze.

EineHexe

ewka

Ale mi się właśnie wydaje, że Maxim był bardzo emowaty, ten książkowy. Przecież tak na prawdę to to jest historia wielkiej miłości, gdzie przez większość czasu on ją kochał, ale nie wiedział, że ona jego też, a ona go kochała, ale nie wiedziała, że on ją też i potem połączył ich sekret i już mogli emować razem, a nie oddzielnie, po kątach, których w Manderlay było wiele. Genialna książka na hormonalne huśtawki nastrojów. Wiele nocy mi się Maxim śnił. I przyznam się, że był moim rycerzem w lśniącej zbroi na kształt Szilvestra właśnie. Coś w tym jest, że pierwszy Krolock, Maxim czy Tod kształtuje poglądy na odgrywanie danej postaci. Swoją drogą przyjrzałam się potem panu Szabo z bliska na zdjęciach i stwierdziłam, że w swej brzydocie jest aż piękny. I od wtedy mi się całkiem podoba Wink

A wracając do spektaklu - bardzo mi się podoba Susan Rigvava-Dumas. Jej Mrs. Danvers wbija mnie w fotel ("RebeeeeeEEEEEEEEEEEEEeeeeeeekaaaaaaa..."). Czasem nawet w partiach mówionych... łał. Chcę na żywo! Zły

EineHexe

ewka

Wg mnie bycie emo to nie tylko cięcie sobie żył w poprzek i mędzenie o swym marnym losie wszystkim napotkanym osobom, ale również skupianie się na swoich EMOcjach, ogólnym popapraniu psychiki i zamykanie w sobie. W sumie to nie znam się na emo, ale do mojej definicji Maxim już trochę bardziej pasował. Z resztą--może użalał się w środku, tam nie musiał być gentlemanem. Uwielbiam się zastanawiać, co on sobie myślał.

Jego atrakcyjność polegała właśnie na tym, że był--a go nie było, że czasem krzyknął, dziwnie zareagował, roztoczył nieobecnym spojrzeniem... tak na prawdę to dawał Ich mnóstwo powodów do wkręcania sobie dzikich motywów ("on kocha Rebekę! on mnie nie uważa za dorosłą! jestem mu tylko potrzebna do siedzenia przy gościach!"). Ja mam taki sam styl histeryzowania, u mnie szło by to po tej samej linii, więc ten Maxim jest mi tym bliższy.

Ich kochała go miłością oczywistą i widoczną. Jednak nie wydaje mi się, żeby Maxim widział w niej partnerkę. Myślę, że jest trochę prawdy w tym, że nie traktował jej serio. Ona tam była, ona go kochała. On robił do niej nawet podchody, chciał jej wcześniej powiedzieć o wiadomo kim, ale zawsze albo wszedł służący, albo on zwątpił, albo nie wiem, Jasper zaszczekał... O taki inny rodzaj kochania chodziło. On wiedział, że ona mu fangirluje, a ona przez swoje schizy nie wyprowadzała go z błędu :P

Książka jest wszystkim, zarówno kryminałem jak i portretem psychologicznym. Na dodatek daje wgląd jedynie w przeżycia Ich (która z kolei nie ma imienia). Mnóstwo miejsca na własne interpretacje i domysły. Hell yeah :>

Mój Maxim był, jest i będzie Szilvestrem, chociaż ściągam namiętnie R. z Wiednia z takim jednym ołówskim, podobno niezły, słyszał ktoś? <haha> swoją drogą moim wyznacznikiem kroloczenia jest Borchert, którego widziałam jego trzeciego w życiu, więc nasza zasada imprintingu też nie zawsze działa. Chociaż może ja nie byłam w stanie zassać wszystkiego naraz oglądając pierwsze dwa razy Vampiroki...

Gdzie można zobaczyć Kirsteen Ibald? To co ściągam ma Susan. Wypowiem się jak obejrzę, bo tak na prawdę, to pisząc opieram się głównie na tym, co pamiętam z książki. W Budapeszcie pamiętam, że Mrs. Danvers grała Kata Janza (pamiętam, bo moja przyjaciółka marudziła, że będzie ble). Przy pierwszym "Rebeeeeeeeeeeekaaaaaaaa..." wbiła mnie w fotel, ale nie wiem czy dlatego, że super śpiewała czy po prostu nie spodziewałam się tak intensywnej piosenki. Czy ja już mówiłam, że uwielbiam muzykę z tego musicalu? No to mówię, uwielbiam.

Uff, idę spać. Pewnie jak przeczytam tego posta rano to się przerażę, że nie ma sensu.

martunia21

EineHexe

ewka

Mogę się jedynie zgodzić. Swoją drogą ciekawa jestem jak by zareagowała Ich zaraz po ślubie na wieść "zabiłem żonkę, złą kobietą była." Przypuszczam, że ta cała drama z gryzącym się Maximem i nadinterpretacjami Ich musiała mieć miejsce, żeby end był happy a nie... inny.

martunia21

Jednego elementu nie uwzględniacie przy tworzeniu charakterystyki Maxima.
Proponuję, żebyście porównały zachowanie Maxima, pana Darcy'ego i Atosa, nawet jak kto inny ich grał. Ciekawe czy przy takich samych warunkach początkowych dojdziecie do zbliżonych wniosków, jak nie, w niedzielę wyjaśnię co mi wyszło. OK?
M.

EineHexe

Nie pamiętam jak szanowny Darcy, ale MAxim i Atos byli facetami po przejściach i z czkawką po toksycznym związku. Coś przegapiłam?

martunia21

Darcy nie całkiem po toksycznym związku jeśli nie liczyć ciotki i pana Wickhama. Ale to część problemu. Dalsza wskazówka: Porównaj jak oni reagowali w sytuacjach stresowych i normalnie.
M.

EineHexe

Trudno mi powiedzieć, jak Maxim reagował normalnie, bo w takowej sytuacji go nie oglądałam, na stres natomiast reagował drażliwością, zamknięciem się w sobie, bezsennością, tudzież zwiększonym przerobem fajek. Atosik natomiast miewał klasyczne napady depresyjne, z niechęcią do całego świata, oraz miłością do flachy.

martunia21

Trochę można się domyślać z wypowiedzi siostry, jej męża i Franka jaki był normalnie.

Aj, no to już napiszę co mi wyszło. Żaden z tych panów na skutek dosyć specyficznego wychowania i uwarunkowania od okresu pieluszkowego nie miał w ząb pojęcia jak okazywać uczucia i jak w ogóle cokolwiek czuć. Już u Atosa tak jest jakieś 300 lat wcześniej i na całego u pana Darcy'ego jakieś 120 lat przed Maximem. Te same szkoły, zbliżone towarzystwo, identyczne wdrukowane zasady moralne. I dostajemy zimnokrwistego osobnika płci męskiej, który w sytuacjach stresowych reaguje eksplozją. Każdy z tych trzech należał do klasy posiadającej i uprzywilejowanej. Każdego zachęcano do reagowania w określony sposób zgodny z normami przyjętymi przez jego klasę. Gdyby próbowali się wyłamać i zachowywać 'jak człowiek', w najlepszym wypadku przywołano by ich do porządku 'lokaj może sobie pozwolić na takie "cuś", a nie dżentelmen', w najgorszym możliwa była nawet reakcja 'gada o uczuciach? a co to? dziewczynka czy zboczek? już go tam koledzy w szkole z internatem wyprostują'. Zresztą, z kim Maxim miał rozmawiać?
Jako dzidziuś z niańką? Mogła być niepiśmienną dziewuchą ze wsi, która co najwyżej powiedziałaby 'jejku, ale panicz bajki opowiada'
Ciągle jako dziecko z rodzicami? Tak, to by pewnie zadziałało, gdyby tylko rodzice go zmieścili w wypełnionym przyjęciami i podobnymi terminarzu, ale czy by zrozumieli? Wychowani dokładnie tak samo.
Z guwernerem? Pewnie udałby się do de Wintera ojca z rewelacją 'jaśnie pan potrzebuje nowego dziedzica, Maksiu do niczego'
Z kolegami w szkole? Ten sam system, te same blokady, mogliby uznać, że jest odmienny i preferuje panów, bo przecież chłopak z ich sfery dyskutuje raczej o psach, koniach, wrednym nauczycielu, panienkach z teatru.
Jako dorosły z kolegami w klubie? Świetnie, ale żaden nie będzie wiedział o czym ten sfiksowany Max w ogóle gada.
Z paniami na przyjęciach? Super, ale z którymi? Debiutantki odpadają, każda albo głupia, albo poluje na męża, broń boziu, żeby ktoś go na rozmowie z taką przyłapał, bo za bałamucenie panien grozi pojedynek albo wczesne małżeństwo w zależności od decyzji tatusia/innego opiekuna. Ze starszymi mężatkami? Cudownie, ale kiedy? Takie raczej potrzebują znajomych szybko przechodzących do czynów i jeszcze szybciej opuszczających sypialnię zanim mąż wróci, a nie gaduł. Ze staruszkami w typie jego babki? Tak, jak coś usłyszy, rozniesie ploty, bo głównie tym się zajmowały.
Z żoną? Jeszcze bardziej super. A ona go wyśmieje i użyje przeciwko niezgule. A jakie to będzie zabawne dla stada jej kochanków.
No to co biedny Maxim miał zrobić?
M.